در محل حادثه مشاهده شد یک دستگاه پورشه به دلیل نامشخصی از مسیر اصلی منحرف و با جدول‌ها و درخت‌های کنار خیابان برخورد کرده و بعد از طی مسافتی در محل متوقف شده است.
در محل حادثه مشخص شد یک دستگاه بی ام و با 4 سرنشین مرد که سقف آن باز بود، به دلیل نامشخص از مسیر اصلی منحرف و بعد از برخورد با گاردیل، جدول و یک دستگاه پرشیا در محل متوقف شده بود.
…
این چندمین تصادف خودرو با درخت و گاردیل و … در نصفه شبه که به علت نامعلومی اتفاق افتاده.
به من حق بدین نگران وضعیت فرهنگی مملکت باشم!
یونس، همان حاج کاظم آژانس شیشه ای است. دیروز با حالت های عصبی و هیجانی، آرمان هایش را فریاد می زد و به خاطر رفیق رزمنده اش، مسافران آژانس هواپیمایی را به گروگان می گرفت و امروز با سکوت و متانت در معرض قضاوت و توهین و تحقیر اهالی بیمارستان قرار می گیرد تا، آبروی زنی ناشناس را حفظ کند.
راننده تاکسی گمنام امروز، داغ بدنامی را به جان می خرد و از آبرو می گذرد چون که دیروز به جرم گروگان گیری و اقدام علیه امنیت ملی بدنامی را تجربه کرده است.
و مگر نه این که: “خوش‌نامی قدم اول است، از خوش‌نامی به بدنامی رسیدن قدم بعدی بود. قدم آخر گم‌نامی است…طوبی للغربا”
یونس، تنهاست و اجازه نمی دهد دیگران با حرافی و «سر صحبت را باز کردن» این تنهایی را خدشه دار کنند. مونس تنهایی یونس، همسرش طاهره است که تلفنی حالش را می پرسد و البته در آخر فیلم ، پاداش سکوت یونس، نوزادی مجهول الهویه است که مهمان ناخوانده ی این زوج نازا می شود.
امروز، حکایت قهرمانی است که دیروز در جنگ از پایش گذشته و امروز در شهر از آبرویش می گذرد. قهرمانی که بی اعتنا به گذشته و آینده تکلیف امروزش را ادا می کند و حوصله ی پاسخگویی به دیگران را هم ندارد!
پ.ن: 1. شخصیت پردازی مبهم، ریتم کند و غیرمنطقی بودن بعضی از کنش ها ضعف های غیرقابل چشم پوشی فیلم بودند. 2. واقعا ازدواج موقت اینقدر بده؟ یا مهمترین مسئله ی مملکته که میرکریمی باید کل داستان رو حول زیرآب زنی صیغه و … شکل بده؟! 3. امروز رو دیروز با دانش آموز جماعت تماشا کردم. بعد از فیلم مسئله ی مهمشون این بود که وقتی رفتن خونه با چه رویی داستان فیلمو برای خانواده تعریف کنن؟!
«دین افیون توده هاست.» این جمله یکی از پرارجاع ترین نقل قول های کارل مارکس، اقتصاددان و جامعه شناس قرن هجدهم است. در نگاه وی دین با اعطای توهم خوشبختی به مردم، به آنها احساس غرور و آگاهی دروغین داده و با وارونه جلوه دادن واقعیت ها روابط نابرابر و ستمگرانه را توجیه می کند.
دین از نظر مارکس اصالتی ندارد و تنها ابزاری در دست زورمندان (= مستکبران) برای تحمیل عقاید خود به ستمدیدگان است. روی آوری به دین به دلیل توجیه وضعیت موجود و عجز از مقابله با ناملایمات و تسکین دردهاست. او معتقد است دین اساسا محصول از خودبیگانگی و ابزار فریبکاری و ستمگری به طبقه ی زیردست جامعه است و نیز نوعی تسلیم و مایه تسلی در برابر ستمگری است.
مارکس اشتباه می کرد. این دین نبود که افیون توده ها شد…